در روزهایی که سینمای ایران مملو از فیلم های کمدی «خنثی» و اساسا مبتذل شده است که هیچ ایده ای را دنبال نمی کنند جز «خنداندن مخاطب به هرقیمتی»، ساخت یک کمدی سیاسی که پر از طعنه های نیش دار به مقامات مملکت است، می تواند موهبتی بزرگ و ارزشمند باشد که قبل از تماشای فیلم هم آدم را امیدوار می کند که حداقل به چیزی فراتر از تماشای «لس آنجلس تهران» یا «وای آمپول» نشسته است و قرار است کنار زهرخند هایی که به حال و روز کشورش می زند، کمی هم آگاهی پیدا کند و شاید با حال خوش سینما را ترک کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر